Zastosowanie metody QFD w projektowaniu usług rekreacyjnych
DOI:
https://doi.org/10.29015/cerem.168Słowa kluczowe:
rekreacja, usługa, jakość, projektowanie, klient, doskonalenie, funkcja jakości, QFDAbstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie możliwości zastosowania metody Quality Function Deployment (QFD) w projektowaniu usług rekreacyjnych. Metoda QFD jest doskonałym narzędziem projektowania i przygotowania usługi w sposób umożliwiający uniknięcie niezgodności w trakcie jej dostarczania, a także uwzględnienia wymagań klienta. Wykorzystanie tej metody pozwala uzyskać opinię klienta, zanim usługa zacznie być świadczona, zatem pozwala usługodawcy zabezpieczyć się przed ewentualnym niezadowoleniem, a w konsekwencji roszczeniami i utratą klienta. Jako metodę badawczą zastosowano analizę literatury przedmiotu oraz opis studium przypadku. Dotychczas metoda QFD wykorzystywana była głównie w projektowaniu wyrobów oraz procesach produkcyjnych. Możliwości jej zastosowania w usługach są również bardzo duże, zaś jej użyteczność z punktu widzenia potencjalnych korzyści bardzo wysoka. W rozdziale pierwszym artykułu zaprezentowano specyfikę usługi rekreacyjnej, jej cechy i czynniki warunkujące odpowiednie przygotowanie, jak również podstawowe formy dostarczania tego rodzaju usług. Rozdział drugi zawiera szczegółową charakterystykę i opis metody QFD. W rozdziale trzecim zaprezentowano praktyczny przykład wykorzystania tej metody w projektowaniu wybranej usługi rekreacyjnej.
Bibliografia
Biela A. (1995), Skalowanie wielowymiarowe w analizach ekonomicznych i behawioralnych, Lublin, Norbertinum.
Bugdol M., Goranczewski B. (2011), Projakościowe usprawnianie organizacji oparte na procesach. Koncepcje, metody, narzędzia, Oświęcim, PWSZ.
Czakon W. (2013), Zastosowanie studium przypadku w badaniach nauk o zarządzaniu [w:] Podstawy metodologii badań w naukach o zarządzaniu, red. W. Czakon, Warszawa, Wolters Kluwer, s. 92–113.
Czubała A. (2006), Usługi w gospodarce [w:] Marketing usług, red. A.
Czubała, A. Jonas, T. Smoleń, J. Wiktor, Kraków, Wolters Kluwer.
Ćwiklicki M., Obora H., Ewolucja i dyfuzja metody QFD, „Problemy Jakości” 2008, nr 3, s. 4–7.
Ćwiklicki M., Obora H., Kierunki rozwinięcia metody QFD, „Problemy Jakości” 2008, nr 4, s. 10–13.
Daszkowska M. (1998), Usługi. Produkcja, rynek, marketing, Warszawa, PWN.
Goranczewski B., Puciato D., TQM a jakość życia, „Problemy Jakości” 2010, nr 6, s. 4–9.
Goranczewski B., Szeliga-Kowalczyk A. (2015), Jakość usług turystycznych i rekreacyjnych. Ujęcie holistyczne, Warszawa, CeDeWu.
Gospodarek J. (2008), Prawo w turystyce i rekreacji, Warszawa, Difin.
Kotler P. (1996), Marketing, Warszawa, Gethner & Ska.
Łobos K. (2011), Organizacje – proste idee, zasady, narzędzia, Poznań, WSB.
Maciąg J. (2011), System zarządzania jakością usług: zasady i metody (na przykładzie usług turystycznych i rekreacyjnych), Katowice, AWF.
Skrzypek E. (2009), Zarządzanie kapitałem relacyjnym w organizacji [w:] Jakość i komunikacja w zarządzaniu, red. T. Wawak, Kraków, UJ.
Urbaniak M. (2008), Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, Warszawa, Difin.
Wiśniewska M., House of Quality jako narzędzie planowania i rozwoju stanowiska pracy, „Problemy Jakości” 2006, nr 6, s. 20–26.
Wolniak R., Koncepcja 30-macierzowego rozwinięcia metody QFD, „Problemy Jakości” 2003, nr 9, s. 17–29.
Zymonik Z., Wąsińska A., QFD metoda sterowania jakością przez klienta, „Problemy Jakości” 2007, nr 3.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autor przenosi nieodpłatnie na Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu , bez ograniczeń terytorialnych, majątkowe prawa autorskie do tego utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz.U. 1994, Nr 24, poz. 83 ze zm. )na zasadzie wyłączności, tj. prawo do:
a) wyłącznego używania i wykorzystania utworu w dowolnej działalności przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu, w szczególności w działalność Biblioteki Cyfrowej uruchomionej przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu
b) wytwarzania, utrwalania i zwielokrotniania egzemplarzy utworów wszelkimi technikami, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w szczególności ich zwielokrotniania poprzez dokonywanie zapisów na płytach typu CD,
c) zamieszczenia wybranych fragmentów utworu w celach promocyjnych w publikacjach, materiałach promocyjnych, w sieci Internet oraz sieciach wewnętrznych typu Intranet Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,
d) wprowadzania utworu do pamięci komputera Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,
e) kopiowania i powielania utworu w technologiach fotomechanicznych lub innych znanych w dniu zawarcia umowy (fotokopie, kserokopie itp.),
f) przetworzenia dzieła na formę elektroniczną i nieograniczonego rozpowszechniania w sieci Internet.