Psycholingwistyczne aspekty nauczania rachunkowości

Autor

  • Svetlana Rogozina Wyższa Szkoła Bankowa we Wrocławiu. Wydział Finansów i Zarządzania

DOI:

https://doi.org/10.29015/cerem.124

Słowa kluczowe:

rachunkowość, język, dydaktyka, nauczanie, psycholingwistyka

Abstrakt

Streszczenie: Celem artykułu jest przedstawienie psycholingwistycznych aspektów nauczania rachunkowości. Dla realizacji celu zostały zastosowane: analiza literatury przedmiotu, analiza porównawcza, metoda analogii oraz wykorzystane wnioski z własnych doświadczeń dydaktycznych z zajęć z rachunkowości. W artykule przedstawiona krótką charakterystykę rachunkowości jako specjalistycznego języka biznesu wraz ze wskazaniem problemów dydaktycznych w procesie nauczania rachunkowości oraz sposobów ich rozwiązania.  

Bibliografia

APB Statement Nr 4, AICPA 1970, s. 33-34.

Bloomfield R. J., Accounting as the Language of Business, „Accounting Horizons” 2008, t. 22, nr 4, s. 433-436.

Dakowska M. (2007) Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych, PWN, Warszawa

Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (1999), red. K. Polański, Wyd. Ossolineum Wrocław-Warszawa-Kraków

Encyklopedia języka polskiego (1999), red. S. Urbańczyk, M. Kucała, Wyd. Ossolineum Wrocław-Warszawa-Kraków

Gajda S. (1990), Wpółczesna polszczyzna naukowa. Język czy żargon?, Wydawnictwo Instytut Śląski, Opole

Grzegorczykowa R. (2011), Wstęp do językoznawstwa, PWN, Warszawa

Grucza S. (2007), Glottodydaktyka specjalistyczna. Część I, Założenia lingwistyczne dydaktyki języków specjalistycznych, „Przegląd Glottodydaktyczny” t. 23, s.7-20.

Kamila-Sowińska A. (2014), Finansyzacja gospodarki wyzwaniem dla rachunkowości, w: Rachunkowość na rzecz zrównoważonego rozwoju: Gospodarka – etyka – środowisko, red. Dziawgo D., Borys G., Pracy Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 329, s. 145-151.

Kubiak B., Pojęcie języka specjalistycznego, „Języki obce w szkole” 2002, nr 5, s.6-11.

Kufel T. (2011), Wykorzystanie humoru w nauczaniu rachunkowości, Folia Pomer. Univ. Technol., Stetin, Oeconomica 287 (63), s. 115-120.

Lachur C. Zarys językoznawstwa ogólnego, Uniwersytet Opolski, Opole, 2004

Lewandowski J. (2002), Paratypologie i quasi-klasyfikacje polskich języków profesjonalnych, w: Języki specjalistyczne. Problemy Technolingwistyki, red. Lewandowski J., Uniwersytet Warszawski, Warszawa, s.27-40.

Li F., Annual report readability, current earnings and earnings persistence, „Journal of Accounting and Economics” 2008, nr 45, s.221-247.

Ligara B., Szupelak W. (2012), Lingwistyka i glottodydaktyka języków specjalistycznych na przykładzie języka biznesu. Podejście porównawcze, Księgarnia Akademicka, Kraków

Mazurkiewicz-Sokołowska J. (2010), Lingwistyka mentalna w zarysie. O zdolności językowej w ujęciu integracyjnym, Universitas, Kraków

Nowak W.A. (2010), Teoria sprawozdawcości finansowej. Perspektywa standartów rachunkowości, Wolters Kluwer business, Warszawa

Rogozina S. (2015) Lingwistyczna ocena rachunkowości jako języka biznesu, ZN WSB we Wrocławiu (w trakcie publikacji)

Rogozina S. (2013), Niestandardowy podręcznik do rachunkowości - Rachunkowość pół żartem i na serio, wyd. I (wyd. II - 2014), CeDeWu, Warszawa

Wojnicki S. (1991), Subjęzyki specjalistyczne, w: Teoretyczne podstawy terminologii, red. Grucza F., Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków, s. 61-77.

Pobrania

Opublikowane

2015-09-14

Numer

Tom 15 Nr 4 (2015)

Dział

Artykuły

Licencja

Autor przenosi nieodpłatnie na Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu , bez ograniczeń terytorialnych, majątkowe prawa autorskie do tego utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz.U. 1994, Nr 24, poz. 83 ze zm. )na zasadzie wyłączności, tj. prawo do:

a)     wyłącznego używania i wykorzystania utworu w dowolnej działalności przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu, w szczególności w działalność Biblioteki Cyfrowej uruchomionej przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu

b)    wytwarzania, utrwalania i zwielokrotniania egzemplarzy utworów wszelkimi technikami, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w szczególności ich zwielokrotniania poprzez dokonywanie zapisów na płytach typu CD,

c)     zamieszczenia wybranych fragmentów utworu w celach promocyjnych w publikacjach, materiałach promocyjnych, w sieci Internet oraz sieciach wewnętrznych typu Intranet Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,

d)    wprowadzania utworu do pamięci komputera Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,

e)    kopiowania i powielania utworu w technologiach fotomechanicznych lub innych znanych w dniu zawarcia umowy (fotokopie, kserokopie itp.),

f)    przetworzenia dzieła na formę elektroniczną i nieograniczonego rozpowszechniania w sieci Internet.