Lingwistyczna ocena rachunkowości
DOI:
https://doi.org/10.29015/cerem.116Słowa kluczowe:
rachunkowość, język specjalistyczny, językoznawstwo, terminologiaAbstrakt
Celem artykułu jest określenie obecnego stanu rachunkowości jako języka biznesu z uwzględnieniem aspektów lingwistycznych: w zakresie semantyki, syntaktyki oraz pragmatyki. Dla realizacji celu zostały zastosowane: analiza opisowa i porównawcza oraz metody analogii i dedukcji. W artykule określono miejsce rachunkowości w systemie języków naturalnych oraz innych języków specjalistycznych, przedstawiona klasyfikacja podjęzyków rachunkowości, wskazany postępy oraz problemy rachunkowości w różnych obszarach lingwistycznych.
Bibliografia
APB Statement Nr 4, AICPA 1970, s. 33-34.
Bloomfield R. J., Accounting as the Language of Business, „Accounting Horizons” 2008, t. 22, nr 4, s. 433-436.
Chambers R.J. (1966), Accounting, Evaluation and Economic Behavior, Prentice Hall, Englewood Cliffs, New Jersey
COM (2001) 260, Tax policy in the European Union – Priorities for the years ahead, Commision of the European Communities, Brussels, 23.05.2001.
Evans L., Language, translation and the problem of internactional accounting communication, „Accounting, Auditing&Accountability Journal” 2004, t. 17, nr 2, s. 210-248.
Gajda S. (1990), Wpółczesna polszczyzna naukowa. Język czy żargon?, Wydawnictwo Instytut Śląski, Opole
Gmytrasiewicz M. (2007), Rachunkowość globalna a teoria rachunkowości, w: Finansowe uwarunkowania rozwoju organizacji gospodarczych. Informacja finansowa i jej wykorzystanie w warunkach stosowania MSR/MSFF, red. Turyna J., Szczęsny W., Uniwersytet Warszawski, SKwP Warszawa.
Grice H.P. (1975), Logic and conversation, w: The Logic of Grammar, eds. D. Davidson, G. Harman (tłum. pol. “Przegląd Humanistyczny” 1977, z. 6)
Grzegorczykowa R. (2011), Wstęp do językoznawstwa, PWN, Warszawa
Hendriksen E. A., Breda van M. F. (2002), Teoria rachunkowości, PWN, Warszawa
Kamela – Sowińska A. (2013), Czy rachunkowość to już nauka społeczna, w: Nauka o rachunkowości na progu gospodarki opartej na wiedzy. Polski sondaż środowiskowy, red. Karmańska A., Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa, s. 309-329.
Kamila-Sowińska A. (2014), Finansyzacja gospodarki wyzwaniem dla rachunkowości, w: Rachunkowość na rzecz zrównoważonego rozwoju: Gospodarka – etyka – środowisko, red. Dziawgo D., Borys G., Pracy Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 329, s. 145-151.
Kubiak B., Pojęcie języka specjalistycznego, „Języki obce w szkole” 2002, nr 5, s.6-11.
Lewandowski J. (2002), Paratypologie i quasi-klasyfikacje polskich języków profesjonalnych, w: Języki specjalistyczne. Problemy Technolingwistyki, red. Lewandowski J., Uniwersytet Warszawski, Warszawa, s.27-40.
Li F., Annual report readability, current earnings and earnings persistence, „Journal of Accounting and Economics” 2008, nr 45, s.221-247.
Ligara B., Szupelak W. (2012), Lingwistyka i glottodydaktyka języków specjalistycznych na przykładzie języka biznesu. Podejście porównawcze, Księgarnia Akademicka, Kraków
Lukszyn, J. (2002), Uniwersalia tekstów specjalistycznych, w: Języki Specjalistyczne, t. 2, Problemy technolingwistyki, red. Lewandowski J., Katedra Języków Specjalistycznych UW, Warszawa, s.41-48.
Masztalerz M., Semiotyka ustawy o rachunkowości – wybrane zagadnienia, „Studia Oeconomica Posnaniensia” 2014, t. 2, nr 4 (265), s.75-80.
Masztalerz M., Rachunkowość w świetle językoznawstwa, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości” 2013, t. 71 (127), SKwP, Warszawa, s.177-191.
McClure M.M. (1983), Accounting as Language: A Linguistic Approach to accounting, University of Illinois, Urbana-Champaign
Nowak W.A. (2010), Teoria sprawozdawcości finansowej. Perspektywa standartów rachunkowości, Wolters Kluwer business, Warszawa
Patrut V., Rotila A., Ciuraru-Andricam C., Luca M., Accounting – a semiotic proces, „Annals of the University of Oradea: Economic Science” 2009, t. 3, nr 1, s.1105-1112.
Płóciennik I., Podlawska D. (2006), Słownik wiedzy o języku, Wydawnictwo Park, Bielsko-Biała
Rozporządzenie (WE) NR 1606/2002 Parlamentu europejskiego i rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości, Art. 1.
Samelak J. (2013), Zintegrowane sprawozdanie przedsiębiorstwa społecznie odpowiedzialnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań
Sawicka A. (2009), Krótka charakterystyka języków specjalistycznych, w: Komunikacja specjalistyczna, t. 2, Specyfika języków specjalistycznych, red. Szadyko S., KJS UW, Warszawa, s. 188-198.
Turyna J., Rachunkowość: geneza, wieloaspektowe ujęcie, www.wszim-sochaczew.edu.pl/.../Wieloaspektowe%20ujęcie%20rachunk..[15.03.2015]
Ustawa z dnia 29 września 1990 r. o rachunkowości, t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 330.
Wojnicki S. (1991), Subjęzyki specjalistyczne, w: Teoretyczne podstawy terminologii, red. Grucza F., Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków, s. 61-77.
www.mf.gov.pl/news1/-/asset_publisher/u7QN/content/id [31.03.2015]
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autor przenosi nieodpłatnie na Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu , bez ograniczeń terytorialnych, majątkowe prawa autorskie do tego utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz.U. 1994, Nr 24, poz. 83 ze zm. )na zasadzie wyłączności, tj. prawo do:
a) wyłącznego używania i wykorzystania utworu w dowolnej działalności przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu, w szczególności w działalność Biblioteki Cyfrowej uruchomionej przez Wyższą Szkołę Bankową we Wrocławiu
b) wytwarzania, utrwalania i zwielokrotniania egzemplarzy utworów wszelkimi technikami, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w szczególności ich zwielokrotniania poprzez dokonywanie zapisów na płytach typu CD,
c) zamieszczenia wybranych fragmentów utworu w celach promocyjnych w publikacjach, materiałach promocyjnych, w sieci Internet oraz sieciach wewnętrznych typu Intranet Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,
d) wprowadzania utworu do pamięci komputera Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu,
e) kopiowania i powielania utworu w technologiach fotomechanicznych lub innych znanych w dniu zawarcia umowy (fotokopie, kserokopie itp.),
f) przetworzenia dzieła na formę elektroniczną i nieograniczonego rozpowszechniania w sieci Internet.
